حبك ذنب ارتكبته بقلم مصطفى سبتة

يا لهفه العشاق أيتها الغائبة
الحاضرة في قلبي وروحي
ياعشق الماضى والحاضر
ياعمر العمر فى عشقي و غربتى
خجول أنا وحبي في ابجدياتى
فى مناجاتى والعمر فى غيابك مقيت
أراك حلما رائعا واراك قيد فى يدى
فأنت داخل القلب و الروح روح
وبين ضياء العين والنظر ضوء
يجمعنى بك حبيبتي كل شىء
يركض يتبعنى إلا مكانك
تحملي ياروحي قلبى بين يديك
قولي لى بربك لما اتيتي ولما هجرك الآن
اشقانى واضنانى عشقك فعشقك
ذنبى أم ذنب قلبى وفكرى
الذى يسافر إليك فى خيالى
وقد صرت فى مدائن عشقى
واعتقالى فى فنون عذاباتى
وتنأى السهم بصوت قلقى
ومزامير العشق نايات انينى
أخط فى ليلى حروف شوقى
وامحو مخافه أن يرى أحد جنونى
واغفو كى أراك وحين اصحو ادارى
ظل طيفك فى عيونى
اقتفى اثرك قى الدروب اطارد
فيك شبح المسافات
والشوق قصيده خبأتها فى قلبى
ومارق قلبا ولا راق لى جفن
وكيف على جفنى النوم ممنوع
لو نمت لايقاظنى ساكن ضلوعى
وتراتيل الصمت تتنهد فى خشوع
والغضب الساكن مسموع فى صدرى
وبين الفواصل هناك رحله دموع
لا تنشف وليس لها رجوع
من فيض حنينى ويحدثنى قلبى
واستعيذ برب الفلق يرمق المسافه
بيننا قد نقترب ويستكين ظمأى وشوقى