كلامي عنك بختصار بقلم مصطفى سبتة

انا مش حمل وجعى
اللى ملازمنى ليل نهار
بختصارمبقتش قادر
عالالم والانكسار
مبقتش قادر عالدموع
ولا حتى قادر عالرجوع
حاسس بشئ جوا منى
اصبح عدم
حتى الحلم اللى حلمته
ليكى فجأه اتهدم
معرفش اذا كان دا شئ طبيعى
ولا انا حاسس بالندم
بختصار انا جوا منى
قايده نار
بختصار بقى ما بينى
وبين دموعك حق تار
انا كنت قاسي معاكى
برضو مكنتش حنين
ولما كنتى بتجرحينى
مكنتش ببين
كنت بستحمل واعدى
كنت بطبطب واهدى
كنت شارى وقلبى شارى
وانتى ديما بايعه ودى
انتى صعبانه عليا لاكنى اعبر
انتى وجعانى ف قلبى
لاكن حبك عندى اكبر
مبقتش طايق
مبقتش طايق احساسي الكئيب
مبقتش حابب اسلوبى الغريب
مره كارهك مره حابك
مره فرحان انى شايفك
حابب الفرحه ف عنيكى
كاره الكلمه ف شفايفك
اتلخبطت فيا المشاعر
جوا منى ميييييت
وجع وادينى صابر
والاغرب انى حتى
الذكريات مبقتش فاكر
كنت بتمنى رضاكى
وازرع ف قلبك عمار
بدرت فى حضنك بذور
حبى واحلامى الكتار
كنت فاكر انك وطن وانك سكن
وطلعتى انتى معلمه
وانا اللى طلعت الحمار