وزى أى فراق بقلم مصطفى سبتة

أنا المظلوم وانا الظالم
وأنا اللى الحب خلانى
أموت من جوايا بالكامل
وأنا اللى عمرى ملوش لازمة
واحاسيسى بقت عاجزة
ونفسى اشوفة من تانى
وكل ايامى لرغباتى
كدة معاكسة ورنة جات
فى تليفونى عملت للقلب
دا ازمة ولما بردصوتها خلانى
اموت فى الثانية ١٠٠ مرة
بقى القلب اللى كان خلصان
من نبرة ملوش لازمة
وصوتى راح ونبضى راح
وحسيت انى حتحصلى
من شوقى دموع وجراح
ونسيت انى من ثانية
مكنش لحياتى دى لازمة
تقولى نسيت يا قلبي
وانا عايش من غيرها
مليش لازمة
وكل وجودى وكيانى
اناعايش بوجودها
يكون له نبض من تانى
واحس وجودى له لازمة
حبيبتي احلى من دنيا
واحلى من حدود وصفى
ولو مكونش حبيتها
يبقى الحب له لازمة